منتظر واقعي كيست و بايد داراي
چه ويژگي هايي باشد ؟
آيا
در قرآن كريم نامي از حضرت مهدي برده شده است و آيا در قرآن كريم حرفي از انتظار و
اينكه منتظر واقعي كيست و بايد داراي چه ويژگي هايي باشد، به ميان آمده است؟
پاسخ :
ابتداءً با
ذكر يك مقدمه به فراز اول از سوال مي پردازيم.
مقدمه: قرآن كريم
براي معرفي شخصيت ها به مقتضاي حكمت و بلاغت از سه روش استفاده نموده است كه ذيلا
بيان مي شود:
1- معرفي
با اسم:
اولين راه
اين است كه شخصيت مورد نظر را با اسم معرفي
مي نمايد، به طور مثال «و ما محمد الا
رسول قد خلت من قبله الرسل»؛[1] محمد ـ صلي الله عليه و آله ـ نيست جز پيامبري كه
قبل از او نيز پيامبراني بوده اند.
2- معرفي با عدد: در اين مورد به عنوان نمونه قرآن
نقباي بني اسرائيل را اينگونه معرفي نموده است. مانند: «و بعثنا منهم اثني عشر نقيباً»؛[2]
و از ايشان دوازده پيشوا برانگيختيم.
-3معرفي با صفت و ويژگي: قرآن پيامبر
را با اين شيوه نيز معرفي نموده است، مانند آيه «الذين يتبعون الرسول النبي
الامّي»[3]؛ همانان كه از اين فرستاد پيامبري كه درس نخوانده پيروي مي كنند و حضرت
علي ـ عليه السّلام ـ را هم با صفاتش معرفي شده است، مانند آيه «انما وليكم الله
ورسوله و الذين آمنوا الذين يقيمون الصلاة و يؤتون الزكاة و هم راكعون»؛[4] ولي
شما تنها خدا و پيامبر اوست و كساني كه ايمان آورده اند، همان كساني كه نماز برپا
مي دارند و در حال ركوع زكات مي دهند.
اين قسم
اخيركه معرفي با صفات است شايد بهترين راه معرفي باشد، زيرا اين نوع معرفي راه را بر سود جويان مي بندد چون نام قلابي مي
توان درست كرد، اما تخلق به صفات، عملاً كار آساني نيست و قابل جعل نمي باشد. لذا
در سورة بقره مي بينيم كه خداوند متعال بعد از آن كه طالوت را به اسم معرفي مي كند
بلافاصله وي را با صفات و نشانه نيز معرفي مي نمايد تا جلوي هرگونه اشتباه احتمالي
گرفته شود. در آنجا كه مي فرمايد: «انّ الله قد بعث لكم طالوت ملكا»؛[5] در حقيقت
خداوند طالوت را بر شما به پادشاهي گماشته است. بعد مي فرمايد: «و قال لهم نبيهم
ان آية ملكه...»؛[6] و پيامبرشان به ايشان گفت در حقيقت نشانة پادشاهي او اين است
كه
...
قرآن كريم در معرفي اشخاص از سه روش استفاده نموده است و بهترين روش معرفي اشخاص
با صفات و ويژگي ها است.
حال
سوال اين است كه قرآن كريم حضرت مهدي (عج) را چگونه معرفي مي كند.
با مراجعه به قرآن مجيد در مي يابيم كه نامي از
حضرت مهدي (عج) در اين كتاب آسماني به صراحت بيان نشده است. همان گونه كه از حضرت
علي ـ عليه السّلام ـ و ساير ائمه معصومين نامي به ميان نيامده است و عدم تصريح به
اسم براساس مصالحي است كه خداوند عليم و حكيم بر آن آگاه است و اما بايد اذعان
داشت كه تصريح به اسم تنها راه معرفي اشخاص نيست، بلكه از راه هاي ديگري مانند معرفي
به صفات هم مي توان بهره برد. حضرت ولي عصر (عج) هم با برخي صفات و ويژگي ها و
كارها شناسانده شده است. خداوند تبارك و تعالي مي فرمايد: «و لقد كتبنا في الزّبور
من بعد الذكر ان الارض يرثها عبادي الصالحون»؛[7] و همانا نوشته ايم در زبور پس از
ذكر كه زمين را بندگان صالح من به ارث خواهند برد.
حافظ قندوزي
سليمان حنفي به اسناد خويش از امام محمد باقرو امام صادق ـ عليه السّلام ـ دربارة
اين آيه مي گويد: عباد صالح كه در اين آيه آمده است حضرت مهدي (عج) و اصحاب او مي
باشند. [8]
به طور كلي
انديشه مهدويت ريشه در كلام الهي دارد كه همان حقيقت رسيدن نهايي جامعه بشري به
عدالت در تمامي ابعاد است. به گفته محققان و پژوهشگران اين عرصه بيش از دويست و
پنجاه آيه دربارة حضرت مهدي ـ عليه السّلام ـ و بيش از پانصد روايت از پيامبرگرامي
اسلام و ائمه معصومين ـ عليهم السّلام ـ در تأويل و تفسير اين قسم از آيات بيان
شده است. [9]كه تفصيل آنها در اين مختصر نمي گنجد، جهت اطلاع بيشتر به منابعي كه
در پايان معرفي مي گردد رجوع فرماييد.
و اما راجع
به فراز دوم سوال كه آيا در قرآن كريم از انتظار و صفات منتظران سخني به ميان آمده
است يا خير.
در پاسخ به
اين نكته بايد توجه داشت كه انتظار فرج و وظايف منتظران نيز ريشة قرآني دارد و
انديشه اي است مشتمل بر عنصر خوش بيني نسبت به آينده و انديشة پيروزي نهائي حق بر باطل
و غلبة قطعي صالحان و پرهيزگاران و كوتاه شدن دست ستمكاران و جباران كه در اينجا
به يك مورد از آن آيات اشاره مي كنيم.
فقل انما الغيب لله فانتظروا اني معكم من المنتظرين؛[10]
پس بگو جز اين نيست كه غيب خدا را است پس منتظر باشيد همانا من نيز با شما از منتظران
مي باشم.
حافظ قندوزي
حنفي به اسناد خويش از امام صادق ـ عليه السّلام ـ درباره اين آيه مي گويد غيب حجت
قائم (عج) در اين آيه مي باشد. [11]
و
اما منتظر واقعي كيست و داراي چه ويژگي هايي مي باشد؟
شايد از بعضي
آيات بتوانيم پاسخ اين سوال را بدهيم كه قرآن كريم نيز دربارة منتظران و ويژگي هاي
آن سخني به ميان آورده است، به طور نمونه به يك آيه اشاره مي كنيم: «يا ايها الذين
آمنوا اصبرو و صابروا و رابطو و اتقّوا الله لعلكم تفلحون»؛[12] اي كساني كه ايمان
آورده ايد شكيبايي كنيد و پايداري ورزيد و مرزباني كنيد و خداترس باشيد.
امام باقر در همين راستا مي فرمايند، در انجام
واجبات الهي و دستورات ديني شكيبا باشيد و در مقابل دشمنان ثابت قدم و استوار
ايستادگي كنيد و همواره مرزبان پيشواي موعودتان حضرت مهدي باشيد.[13] گفتني است
تفصيل خصوصيات را بايد از سنت توقع داشت و لزوم امامت به همين جهت است.
منابع:(برگرفته
از سایت مهدویت و ظهور)
[1] . آل عمران،
144.
[2] .
مائده، 12.
[3] .
اعراف، 157.
[4] .
مائده، 55.
[5] .
بقره، 247.
[6] .
بقره، 248.
[7] .
انبياء، 105.
[8] .
موعود قرآن، حسيني شيرازي، ترجمه موسسه امام مهدي، چ 1360، ص 75، به نقل از عقد
الدرر مقدس شافعي، باب 7، ص 217.
[9]. معجم احاديث المهدي، شيخ علي كوراني، موسسه معارف
اسلامي، چ بهمن 1375، ص 150.
[10] . يونس، 20.
[11] .
حسيني شيرازي، موعود قرآن، ترجمه مؤسسة امام مهدي، ص 54، به نقل از ينابيع الموده،
قندوزي حنفي، ص 508.
[12] .
آل عمران، 200.
[13] .
تفسير برهان، ج 1، ص 334.
[14] .
شيخ صدق، كمال الدين، باب 31، حديث دوم.
---«الیس الصبح بقریب؟؟؟»---