دعای امام زمان (ع)
كفعمى در كتاب«مصباح»فرموده است:اين دعاى حضرت مهدى(عج)است:
اللَّهُمَّ ارْزُقْنَا تَوْفِيقَ الطَّاعَةِ وَ بُعْدَ الْمَعْصِيَةِ وَ صِدْقَ النِّيَّةِ وَ عِرْفَانَ الْحُرْمَةِ وَ أَكْرِمْنَا بِالهُدَى وَ الاسْتِقَامَةِ وَ سَدِّدْ أَلْسِنَتَنَا بِالصَّوَابِ وَ الْحِكْمَةِ وَ امْلَأْ قُلُوبَنَا بِالْعِلْمِ وَ الْمَعْرِفَةِ وَ طَهِّرْ بُطُونَنَا مِنَ الْحَرَامِ وَ الشُّبْهَةِ وَ اكْفُفْ أَيْدِيَنَا عَنِ الظُّلْمِ وَ السِّرْقَةِ وَ اغْضُضْ أَبْصَارَنَا عَنِ الْفُجُورِ وَ الْخِيَانَةِ وَ اسْدُدْ أَسْمَاعَنَا عَنِ اللَّغْوِ وَ الْغِيبَةِ وَ تَفَضَّلْ عَلَى عُلَمَائِنَا بِالزُّهْدِ وَ النَّصِيحَةِ وَ عَلَى الْمُتَعَلِّمِينَ بِالْجُهْدِ وَ الرَّغْبَةِ وَ عَلَى الْمُسْتَمِعِينَ بِالاتِّبَاعِ وَ الْمَوْعِظَةِ وَ عَلَى مَرْضَى الْمُسْلِمِينَ بِالشِّفَاءِ وَ الرَّاحَةِ وَ عَلَى مَوْتَاهُمْ بِالرَّأْفَةِ وَ الرَّحْمَةِ،
خدايا،توفيق فرمانبرى،و دورى از نافرمانى،و درستى نهاد و شناخت واجبات را روزى ما بدار و ما را به هدايت و پايدارى گرامى دار،و زبانمان را به راستگويى و حكمت استوار ساز،و دلهايمان را از دانش و بينش پر كن،و شكمهايمان را از حرام و شبهه پاك فرما،و دستانمان را از ستم و دردى بازدار و ديدگانما را از ناپاكى و خيانت فرو بند،و گوشهايمان را از شنيدن بيهوده و غيبت ببند،و و بر دانشمندانمان زهد و خيرخواهى و بر دانشآموزان تلاش و شوق،و بر شنوندگان پيروى و پندآموزى،و بر بيماران شفا و آرامش،و بر مردگان مهر و رحمت،
وَ عَلَى مَشَايِخِنَا بِالْوَقَارِ وَ السَّكِينَةِ وَ عَلَى الشَّبَابِ
بِالْإِنَابَةِ وَ التَّوْبَةِ وَ عَلَى النِّسَاءِ بِالْحَيَاءِ وَ
الْعِفَّةِ وَ عَلَى الْأَغْنِيَاءِ بِالتَّوَاضُعِ وَ السَّعَةِ وَ عَلَى
الْفُقَرَاءِ بِالصَّبْرِ وَ الْقَنَاعَةِ وَ عَلَى الْغُزَاةِ بِالنَّصْرِ
وَ الْغَلَبَةِ وَ عَلَى الْأُسَرَاءِ بِالْخَلاصِ وَ الرَّاحَةِ وَ عَلَى
الْأُمَرَاءِ بِالْعَدْلِ وَ الشَّفَقَةِ وَ عَلَى الرَّعِيَّةِ
بِالْإِنْصَافِ وَ حُسْنِ السِّيرَةِ وَ بَارِكْ لِلْحُجَّاجِ وَ
الزُّوَّارِ فِي الزَّادِ وَ النَّفَقَةِ وَ اقْضِ مَا أَوْجَبْتَ
عَلَيْهِمْ مِنَ الْحَجِّ وَ الْعُمْرَةِ بِفَضْلِكَ وَ رَحْمَتِكَ يَا
أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
و بر پيران متانت و آرامش،و بر جوانان بازگشت و توبه
و بر زنان حيا و پاكدامنى و بر ثروتمندان فروتنى و گشادگى،و بر تنگدستان
شكيبايى
و قناعت،و بر جنگجويان نصر و پيروزى،و بر اسيران آزادى و راحتى،و بر
حاكمان دادگسترى و دلسوزى،و بر زيردستان انصاف و خوشرفتارى تفضّل فرما،و
حاجيان
و زيارتكنندگان را در زاد و خرجى بركت ده،و آنچه را بر ايشان از حج و عمره
واجب كردى توفيق اتمام عنايت كن به فضل و رحمتت اى مهربانترين مهربانان.
بزرگترین وظیفهى منتظران چیست؟
از بیانات مقام معظم رهبری...
بزرگترین وظیفهى منتظران امام زمان این است که از لحاظ معنوى و اخلاقى و عملى و پیوندهاى دینى و اعتقادى و عاطفى با مؤمنین و همچنین براى پنجه درافکندن با زورگویان، خود را آماده کنند. کسانى که در دوران دفاع مقدس، سر از پا نشناخته در صفوف دفاع مقدس شرکت مىکردند، منتظران حقیقى بودند. کسى که وقتى کشور اسلامى مورد تهدید دشمن است، آمادهى دفاع از ارزشها و میهن اسلامى و پرچم برافراشتهى اسلام است، مىتواند ادعا کند که اگر امام زمان بیاید، پشت سر آن حضرت در میدانهاى خطر قدم خواهد گذاشت. اما کسانى که در مقابل خطر، انحراف و چرب و شیرین دنیا خود را مىبازند و زانوانشان سست مىشود؛ کسانى که براى مطامع شخصى خود حاضر نیستند حرکتى که مطامع آنها را به خطر مىاندازد، انجام دهند؛ اینها چطور مىتوانند منتظر امام زمان به حساب آیند؟ کسى که در انتظار آن مصلح بزرگ است، باید در خود زمینههاى صلاح را آماده سازد و کارى کند که بتواند براى تحقق صلاح بایستد.[1]
[1].دیدار اقشار مختلف مردم به مناسبت نیمهى شعبان در مصلاى تهران (دفتر حفظ و نشر آثار مقام معظم رهبری) 30/07/1381
- گمراهي؟
- نداني که دجال توبه کرده است! و مجله مي فروشد.
- بودن؟
- گمان کني با نبودن، مساله دارد.
- من؟
- يک انتظار.
- تو؟
- يک آغوش.
- او؟
- در راه.
*
دليلی كه ميتوان بر مردمي بودن حكومت جهاني حضرت مهدي (عجل) اقامه كرد خطبة آغازين آن حضرت در طليعة ظهور است.
امام باقر (ع)در توصيف اولين لحظات ظهور ميفرمايند:[1]
به خدا سوگند گويا او را ميبينم كه پشت به حجرالاسود نموده و ندا ميدهد:
اي مردم، ما از
تمامي شما، عليه كساني كه به ما ظلم كرده اند و حق ما را سلب نموده اند كمك ميخواهيم
... اگر كسي با ما دربارة پيامبران بحث كند ما نزديكترين مردم به پيامبرانيم...
شما را به خدا سوگند ميدهم كه هر كس امروز سخنان مرا شنيد به غائبان برساند، از
شما ميخواهم به حق خداوند و حق فرستادهاش و حق من، كه حق خويشاوندي با رسول خدا را بر
شما دارم، ما را ياري كنيد و نگذاريد به ما ستم كنند كه ما مورد ستم قرار گرفتهايم
و ما را از وطن و خانوادهمان رانده اند، بر ما ظلم كرده اند، حق ما را سلب نموده
اند و اهل باطل بر ما افترا بسته اند، پس از خدا بترسيد كه ما را تنها بگذاريد ما
را ياري كنيد تا خداوند شما را ياري نمايد كه ما امروز از تمام مسلمانان ياري ميخواهيم.
همانطور كه ملاحظه میكنيد امام به وضوح برنامة قيام خويش را به مردم ابلاغ ميكنند و به همگان ميفهمانند كه هدف انقلاب جهاني ايشان، انتقام از سردمداراني است كه معنويت انسانها را فداي رياستطلبي خود كرده اند...
1. . کلید فرج ص 153
تأثير دعا در تسريع ظهور
تقديرات خداوند متعال ارتباط تنگاتنگي با خواست و ارادة انسانها دارد، امر ظهور امام عصر(عج) نیز از اين قاعده مستثني نيست…مؤلف كتاب مكيال المكارم میگويد[1]:
و در جایی دیگر میگوید:
اگر مردم در زمان غیبت به صورت دسته جمعی توبه نموده و قصد یاری امام عصر را نمایند، امید است که خداوند هرچه زودتر طومار غيبت را در هم پيچيده و آن بزرگوار را ظاهر نمايد.
[1]. كافي ج2 ص 470.
در فضیلت ماه مبارک رمضان
شهر رمضان الذى انزل فیه القرآن هدى للناس و بینات من الهدى و الفرقان...
و آن ایام ماه رمضان است كه قرآن در آن نازل شده تا هدایت مردم و بیاناتى از هدایت و جدا سازنده حق از باطل باشد...
رمضان در لغت از «رمضاء» به معنای شدت حرارت گرفته شده و به معنای سوزانیدن می باشد چون در این ماه گناهان انسان بخشیده می شود، به این ماه مبارک رمضان گفته می شود...
روزی شیخ جعفر شوشتری را دیدند که در کنار جویی نشسته و بلند بلند گریه میکند[1]. شاگردان شیخ، با دیدن این اوضاع نگران شدند و پرسیدند:
استاد، چه شده كه اين گونه اشك میريزيد؟ آيا کسی به شما چیزی گفته؟
شیخ جعفر درمیان گریهها گفت:آری... یکی از لاتهای این اطراف حرفی به من زده که پریشانم کرد.
همه با نگرانی پرسیدند: مگرچه گفت؟
شیخ در جواب میگويد:
او به من گفت: شیخ جعفر، من همانی هستم که همه میگویند، آیا تو هم همانی هستی که میگویند؟! و اين سوال حالم را عجيب دگرگون كرد.
بياييد ما نيز این سؤال را از خودمان بپرسیم: آیا ما، همانی هستیم که همه میگویند؟!
همه میگویند هستيِ شیعه امام اوست و تمام زندگی شیعه در امامش خلاصه میشود، میگویند: شیعه جز خشنودي مولایش هوای دیگری در سر ندارد. میگویند تنها آرزوي شیعه ظهور مولايش میباشد و لحظه لحظة عمرش را با یاد آن حضرت سپري مینمايد.
حقيقتاً آیا چنین حالاتی را در خود سراغ داریم؟
آیا عنوان شیعه برازندة ما هست؟
و در یک کلام... آیا ما همانی هستیم که همه می گویند؟
[1]. مقدمه کتاب کلید فرج، محمد مهدی قائمی کاشانی
---«الیس الصبح بقریب؟؟؟»---