هرگز از دل نرود هر آنکه از دیده برفت
به جستجوی عاشقی گر بروی واز احوال عاشق شدنش جویا شوی؛ برایت خواهد گفت از چشم ودل؛از دیدن ودل بستن. همین...
یعنی عشق نخواهد بود،زمانی که دیدن نباشد...
امّا آیا می دانی از دیدن مهم تر چیست؟

اگر عشق زمینی باشد یعنی هم چشم وهم دیدنش زمینی بوده و کوچک.
حال اگر آسمانی ببینی عشقت نیزآسمانی خواهد بود.برای آسمانی دیدن باید با چشم دل نگریست و چشم تن را بست که چشمت برای دیدنش کور است و کوچک.
مانند تکه آیینه ایی که بخواهی ازآن بیکران آسمان خدا را نشانت بدهد.
در آسمانی دیدن است که اگر نشانی کوچک از حبیب بینی،عاشق خواهی شد؛عاشق تر از تمام عاشقان زمینی.
آنگاه که با چشم دل عاشق شدی می توانی چشم های کوچکت را باز کنی... آرام.
چه می توان با آنها دید جزحبیب .
اینجاست که بایدبگویی: هرگز از دل نرود هر آنکه از دیده برفت.
و به این بیت کودکانه بخندی که می گوید:
در عجبم که عشق از آثار دیدن است ما کورها ندیده چرا عاشقت شدیم
و در این ذکر تامل کنی:
اِنَّهُم یَرَونَهُ بَعیداً وَ نَریهُ قَریباًوبا تمام وجود بخوانی:
اَللّهُمَّ اکشِف هذِهِ الغُمّة عَن هذِهِ الأمَّةِ بِحُضُورِهِ، وَ عَجِّل لَنا ظُهُورَهُ،...
چرا که عاشقی...پس بخوان وعاشق باش.