۱۱ ـ «خوراند» در جاویدان

۱۲ ـ «خجسته» (احمد) در کندرال فرنگیان

۱۳ ـ «خسرو» در کتاب مجوس

۱۴ ـ «میزان الحق» در کتاب اثرى پیغمبر

۱۵ ـ «پرویز» در کتاب برزین آذر فارسیان

۱۶ ـ «فردوس اکبر» در کتاب قبروس رومیان

۱۷ ـ «کلمةُ الحقّ» در صحیفه آسمانى

۱۸ ـ «لِسانِ صدق» هم در صحیفه آسمانى

۱۹ ـ «صمصام الاکبر» در کتاب کندرال

۲۰ ـ «بقیة اللّه» در کتاب دوهر

۲۱ ـ «قاطع» در کتاب قنطره

۲۲ ـ «منصور» در کتاب دید براهمه

۲۳ ـ «ایستاده» (قائم) در کتاب شاکمونى

۲۴ ـ «ویشنو» در کتاب ریگ ودا

۲۵ ـ «فرخنده» (محمّد) در کتاب وشن جوک

۲۶ ـ «راهنما» (هادى و مهدى) در کتاب پاتیکل

۲۷ ـ «پسر انسان» در عهد جدید (اناجیل و ملحقات آن)

۲۸ ـ «سوشیانس» در کتاب زند و هومو من یسن، از کتب زردتشیان

۲۹ ـ در کتاب «شابوهرگان» کتاب مقدس «مانویه» ترجمه «مولر» نام «خود شهر ایزد»
آمده که باید در آخر الزمان ظهور کند، و عدالت را در جهان آشکار سازد

۳۰ ـ «فیروز» (منصور) در کتاب شعیاى پیامبر[1].

علاوه بر این ها اسامى دیگرى نیز براى حضرت مهدى(علیه السلام)در کتب مقدّسه اهل
ادیان ذکر شده است که ما به جهت اختصار از نقل آنها خوددارى نمودیم.[2]

اسامى مقدّسى چون: «صاحب، قائم، قاطع، منصور و بقیة اللّه» که در کتب مذهبى ملل مختلف آمده است، از القاب خاصّ وجود مقدّس حضرت حجّت بن الحسن العسکرى ـ عجّل اللّه تعالى فرجه الشریف ـ است که در بیشتر روایات اسلامى، به آنها تصریح شده و ائمّه
معصومین(علیهم السلام) در اکثر روایات، از آن حضرت به عنوان «صاحب»، «قائم» و «بقیة اللّه» یاد کرده اند. و این خود بیانگر این واقعیّت است که موعود همه اُمّتها و ملّتها همان وجود مقدّس منتظر غایب، حضرت حجّت بن الحسن العسکرى (علیه السلام) است.

[1]. اسامى مقدس حضرت مهدى(علیه السلام) در کتابهاى مربوطه به تفصیل آمده است، و ما اسامى مذکوره را از این کتابها نقل کرده ایم: النجم الثاقب، ص ۳۱ ـ ۷۰، کتاب یأتی على الناس زمان، ص ۷۰۸ ـ ۷۱۱، اقوال الائمه، ج ۱، ص ۳۲۹، او خواهد آمد، ص ۶۴ ـ ۷۰ و الزام الناصب ج ۱، ص ۴۸۱ ـ ۴۹۱

[2]. ناگفته نماند که نامها، کنیه ها و لقبهاى حضرت مهدى علیه السلام، در دو کتاب پر محتواى «الزام الناصب»، تألیف مرحوم حائرى یزدى، و کتاب بسیار نفیس «نجم الثاقب» تألیف محدّث نورى ـ طاب ثراه ـ به تفصیل ذکر شده است.

در کتاب «الزام الناصب»، ۱۸۶ نام، و در کتاب «نجم الثاقب» هم ۱۸۲ نام براى آن حضرت ذکر گردیده است. کسانى که طالب شرح و معانى الفاظ یاد شده و اسامى مبارک آن حضرت مى باشند، مى توانند به کتاب «نجم الثاقب» از صفحه ۳۱ تا ۷۰ و جلد اوّل کتاب  «الزام الناصب» از صفحه ۴۸۱ تا ۴۹۱ مراجعه فرمایند.