دعای گرفتاران
أین المضطر الذی یجاب اذا دعی؟
کجاست آن مضطر که چون(خدا) را بخواند,دعایش مستجاب گردد؟
هیچ کس نیست که در زندگی فردی و اجتماعی خود با مشکلات روبرو نشود.درد و رنج همزاد انسان در این دنیاست,که این همراهی از روزگاران پیشین تا کنون مهم ترین دست مایه ی شاعران و ادیبان بوده است.
در این میان هر کسی به حالت خود بنگرد,مشکل خود را دشوار ترین مشکل در جهان می بیند.کمتر کسی ست که واقع بینانه به اطراف خود بنگرد و گرفتاری خود را با گرفتاری دیگران مقایسه کند.
- آموزگاری که از دانش آموزان خود قدرناشناسی می بیند؛
- مدیری لایق که زیردستانش او را می آزارند؛
- پزشکی حاذق که بیماران به سخنش گوش نمی سپارند؛
- خدمتگزاری صدیق که بدون گناهی به صرف بدبینی و سخن چینی گروهی به زندان افکنده شده است؛
اینان همه خود را ((مضطر)) می بینند و چه بسیار که برای رفع مشکل خود,آیه ی (أمن یجیب المضطر إذا دعاه)1 را مکرر بخوانند.
اما بهتر است لختی بیندیشیم به:
معلم هدایت تمام امت که اکثر امت او را از یاد برده اند.
دلسوزتر از پدر و مادر برای همه مردم که به دلیل گناه و غفلت گرفتار آمده است.
پزشک جسم و جان ما که نه تنها نمک نشناسانه به سخنش گوش فرا نمی دهیم,بلکه به بیماری خود افتخار می کنیم.
حال انصاف دهیم که مضطر واقعی کیست؟
اگر امروز درست به این پرسش بیندیشیم,فردا که از کنار خانه کعبه,صدای دلنشین و روح نواز حضرتش به دعا و تضرع به درگاه الهی برخیزد,آنگاه بالاترین مصداق آیه شریفه((امن یجیب المضطر یجاب اذا دعاه و یکشف السوء و یجعلکم خلفاء الارض)) برای ما روشن می شود و می فهمیم که مضطر واقعی امام زمان(ع) است,نه دیگران و خلیفه ی خدا در زمین,اوست نه دیگران.
1.نمل/62
برگرفته از کتاب درسهایی از دعای ندبه نوشته عبدالحسین طالعی
---«الیس الصبح بقریب؟؟؟»---