کانون مهدویت صبح قریب دانشگاه سمنان

12 روز به روز عرضه ولایت بر اهل آسمان ها باقی است

دومین روز اقامت پیامبر (ص) در مکه پیش از عزیمت به عرفات است. امیر مومنان(ع) نیز به مکه آمده و از اعمال طواف و نماز و سعی فارغ شده اند. پس از دیدار پیامبر(ص)، امیرمومنان(ع) نزد سربازان و همراهان خود برمی گردند تا آنان را برای رسیدن به مکه فرماندهی کنند. آن حضرت در سفر خود به یمن ماموریت داشتند تا بخشی از جزیه مسیحیان نجران را، در قالب یک هزار دست لباس، از ایشان تحویل بگیرند و همراه بیاورند.

امیرمومنان(ع) هنگامی که برای دیدار با پیامبر خدا (ص) ، لشکر خویش را در نزدیکی مکه گذاشته، خود به نزد پیامبر می شتابند، آن لباس ها را به جانشین موقت خود می سپارند. اما در بازگشت متوجه می شوند که لباس ها در میان سربازان تقسیم شده و سربازان آنها را به عنوان لباس بر تن کرده اند!

این عمل بر علی مرتضی(ع) سخت گران می آید و جانشین خود را مورد بازخواست قرار می دهند که: چرا چنین کرده است؟ وی می گوید: (سپاهیان اصرار کردند تا من این لباس ها را به امانت بدیشان بسپارم و پس از انجام حج بازپس گیرم). اما حضرت امیر (ع) که چنین اختیاری برای آن مرد در بیت المال مسلمانان قائل نیست، همه لباس ها را از سربازان باز پس میگیرد و در مکه تحویل پیامبر(ص) می دهد.

عدالت و امانت علوی، همراهان حضرتش را خوش نمی آید. لذا به پیشگاه پیامبر شرفیاب می شوند و شکوه می آغازند. پیامبر رنجیده از کردار و گفتار آنان، یکی از یاران خود را می طلبند و از او می خواهند که در میان این گروه شکوه گر بپاخیزد و پیام حضرتش را چنین ابلاغ کند:

 (از بدگویی درباره علی دست بدارید و زبان در کام گیرید! او در اجرای دستور خداوند، بی پرواست و در کار دینداری اش سستی روا نمی دارد)