بسم رب المهدی...

سلام دوستان! این پست رو هم متبرک میکنیم به نام و یاد امام علی النقی -علیه السلام-

صلوات با عجل فرجهم فراموش نشه انشااله!

اینجا سامراست ... هنوز هم شب ها ، شام غریبان است...

عصر امام هادی (ع) رامیتوان عصری ویژه و استثنایی برشمرد .آنهم به دلیل شرایط سیاسی حاکم در آن دوران بعد از ولایت عهدی امام رضا (ع) بعضی از سیاستمداران عباسی که با این تفکرکه ممکن است دوباره قضیه ولایت عهدی  تکرار شود همیشه احساس خطر کرده و از نزدیک شدن ائمه (ع) به دستگاه خلافت جلوگیری و آنها را تحت نظر شدید قرار میدادند.

تنها یکی از استراتژی امام هادی(ع) در عصر تاریک 6 تن از خلفای جائر عباسی ،مبارزه با گروه های انحرافی بود.در عصر امام هادی (ع) عده ای در مورد ائمه معصومین (ع) افراط و تندروی می کردند تا جاییکه آن بزرگواران را در حد خدا بالا می بردند و گروهی را با این افکار باطل به گمراهی و تباهی می کشاندند.

امام هادی(ع) دست به دو اقدام زدند.اولین اقدام نوشتن نامه های روشنگرانه و مشخص کردن بین افراط و تفریط بود.به طوری که وقتی یکی از یاران امام هادی (ع) به حضرت نامه نوشته و شرح مختصری در باره عقاید یکی از منحرفین دادند ؛ امام با صراحت آن فرد را دروغگو  خوانده و از او بیزاری جستند.

و همچنین با لعنت فرستادن به آن فرد، از یاران خود خواستند که از آنها دوری کرده و تکذیبشان کنند .وحتی به یاران خود فرمودند اگر به یکی از این افراد منحرف دسترسی پیدا کردید، سرش را با سنگ بشکنید.

دومین اقدام امام هادی (ع) بر علیه گروه منحرفین اقدام عملی بود.وقتی یکی از یاران نزدیک امام که نماینده حضرت بود ،که بعدها بعلت جاه طلبی و علاقمندی به مال دنیا از مسیر دین خارج شد .این فرد مردم را با افکار و عقاید کفر آمیز به سوی انحراف از حق و بدعت در دین دعوت و چون در میان مردم بعنوان نماینده امام شناخته شده بود وجوهات شرعی را از مردم گرفته و برخلاف مصالح دین و خواسته امام هادی (ع)خرج می کرد .

همچنین بخاطر فتنه انگیزی و تفرقه میان شیعیان تا آنجا پیش رفته بود که حضرت حکم ارتداد و کفر او را صادر فرمود.