خداوند در سنین کهنسالی به ابراهیم وحی نمود که به او فرزندی عطا  خواهد شد .   ساره اما با شنیدن  این مژده  تردیدناک پرسید : آیا من فرزندی به دنیا خواهم آورد در حالی که پیر زنم؟؟؟

پس خداوند وحی نمود که : یا ابراهیم ساره خواهد زایید اما بخاطر این سخنش اولادش چهارصد سال به رنج و زحمت می افتند

و بنی اسرائیل از نسل ساره و ابراهیم آمدند و سال ها و سال ها از ستم فرعونیان کشیدند... آنقدر که به تنگ آمدند و دل شکسته  چهل صباح به درگاه خداوند عاجزانه ندبه کردند و بی تابانه گریستند و ملتمسانه طلب گشایش کردند

و خداوند ضجه های بندگانش را اجابت فرمود ... به پیامبرانش موسی و هارون دستور نجات قوم  را صادر نمود حال آن که هنوز یکصد و هفتاد سال از آن تقدیر چهارصد ساله  باقی بود...

مولای ما حضرت صادق (ع) فرمودند  : شما هم اگر اینچنین کنید فرج خواهد رسید و اگر چنین نباشید این امر تا آخرین مرحله را طی خواهد کرد ...

                                                                               ( مکیال المکارم . ج ۱. ص ۴۴۱ )