مهدي عليه السلام، چشم بيناي خداوند

فرازي از زيارت حضرت حجت عليه السلام در روز جمعه: «سلام بر تو اي حجت خدا بر روي زمين! سلام بر تو اي ديدة خدا در ميان خلق! سلام بر تو اي نور خدا كه اهل هدايت با آن نور هدايت يابند و با آن فرج براي اهل ايمان حاصل شود.»
محدث قمي/ مفاتيح الجنان/ دعاي حضرت حجت در روز جمعه
او پيروان خود را رها نكردده و به دست هواها نسپرده و مراقب آنهاست. اگر به آنها ناراحتي برسد قلب مباركش به درد مي آيد. اگر خونريزي ناحقي در جايي صورت بگيرد، حضرت ناراحت ميشود. آن بزرگوار مراقب است و با تمام وجود ميكوشد تا تحول نفسي را در اين امت و اين مردم به وجود بياورد. اگر جوانان در اعتقادشان به خود بقبولانند كه امام زمان عليه السلام در ميان آنها زندگي ميكند و شاهد اعمالشان است، رفتار و زندگي و فداكاري و مرگ و حيات آنان تغيير كيفي پيدا ميكند و چه بسا جهش بزرگي در حركت تكاملي جوانان به سوي مدينة فاضله ايجاد شود. برخي جوانان ما شايد براي لحظاتي يا روزهايي دربارة وجود مباركش فكر كنند؛ اما بعد او را به فراموشي ميسپارند. آنها امام زمان عليه السلام را به صورت اسطوره اي در تاريخ به شمار مي آورند. اين اشتباه محض است. امام زمان عليه السلام در ميان ما حضور دارد و هر عملي را كه ما انجام ميدهيم ، ميبيند و مي شنود. روزي كه مردم ما به اين اعتقاد برسند و آن را لمس كنند، بزرگترين جهش ها را در راه تكامل زندگيشان به وجود مي آيد و اين قدم اصلي براي تسريع در ظهور حضرت است.