در آیین محمدی است که دنیا و آخرت تعدیل می شود و توازن روح و تن تحقق می پذیرد و از کاستی های امروز جهان، عدم این تعادل است.
بشر یا دنیای خویش را نابود کرده یا آخرت خود را به باد داده است، یا تن پروری را پیشه خود کرده یا روح گرایی را مد نظر قرار داده است. عدم توازن میان این دو هر دو جهان را فاسد می کند، هم دنیا به بطالت سپری و هم آخرت نابود می گردد.
پروردگار جهان گنجینه های دانش روح و روان را به برکت پیغمبر اسلام در میان بشر آشکار کرد و در پی روی گردانی مردم از خاندان وحی دامنه ی این دانش نیز جمع شد. با این همه خدای بزرگ چنین مقدر داشته است تا دگر بار در حکومت موعود دریاهای بیکران از دانش های بیکران از دانش های درونی و فطری به روی بشر گشوده شود و انسان ها با اندک تلاشی به مقامات بالاتر از گذشتگان برسند، در عوالم جان گسترده تر از جهان تن سیر کنند و به حقایق والای عالم روان برتر از واقعیات مادی جهان تن دست یابند.
امام باقر فرمود:
" چون قائم ما قیام کند، خداوند دست حضرتش را بر سر بندگان قرار خواهد داد تا بدین کار عقل های ایشان را گرد آورد و اخلاقشان را کامل گرداند" (بحار الانوار جلد 52 ص 336)
سعد بن طریف از اصبغ بن نباته نقل می کند که گفت: امیرالمومنین چنان بود که هرگاه مردی در پیشگاه آن حضرت قرار می گرفت، به او می فرمود: " فلانی! آماده سفر آخرت باش و برای خودت هرچه می خواهی مهیا کن که در فلان روز و فلان ساعت بیماری تو فرا میرسد و سبب بیماری تو چنین و چنان است و در فلان ماه و فلان روز و فلان ساعت خواهی مرد" سعد میگوید: این سخن را برای امام باقر بیان کردم. آن حضرت فرمود: "همین طور است" عرض کردم: فدای شما شوم! پس چرا چیزی نمی گویید و برای ما این خبرها را نمی دهید تا ما(نیز) آماده سفر آخرت شویم؟ فرمود:
"این در را حضرت حسین بن علی بست تا زمانی که قائم ما به پا خیزد" (بصائر الدرجات جز ششم باب اول ص 282)